Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

jacturae N F

  • 1 jactura

    loss; sacrifice; expense, cost; throwing away/overboard

    Latin-English dictionary > jactura

  • 2 jactura

    jactūra, ae, f. [jacto], a throwing, a throwing away.
    I.
    Lit., a throwing overboard:

    si in mari jactura facienda sit, equine pretiosi potius jacturam faciat, an servuli vilis?

    Cic. Off. 3, 23, 89:

    gubernator, ubi naufragium timet, jactura, quidquid servari potest, redimit,

    Curt. 5, 9, 3; Dig. 14, 2, 2, § 2.—
    B.
    Transf.
    1.
    Loss, damage, detriment:

    si nullam praeterquam vitae jacturam fieri viderem,

    Caes. B. G. 7, 77:

    rei familiaris,

    id. ib. 7, 64:

    si qua jactura facienda sit in repraesentando,

    Cic. Att. 12, 29, 2; cf.:

    jacturae rei familiaris erunt faciendae,

    id. Fin. 2, 24, 79:

    jacturas afferre,

    Col. 1, 1:

    jacturam pati, id. praef. l. l.: sarcinarum potius quam disciplinae facere,

    Curt. 6, 6, 17:

    fuit ordinis retinendi causa facienda jactura,

    Cic. Att. 2, 1, 8:

    jacturam gravissimam feci, si jactura dicenda est tanti viri amissio,

    Plin. Ep. 1, 12, 1.—Of men:

    seniorum,

    Liv. 5, 39:

    equitum,

    id. 22, 8; Curt. 4, 14, 17:

    suorum,

    Caes. B. G. 7, 26:

    sepulcri,

    want of, Verg. A. 2, 646.—
    2.
    Expense, cost:

    provincia sumptibus et jacturis exhausta,

    Cic. Att. 6, 1, 2; 3, 29:

    non magnā jacturā factā,

    id. Clu. 8, 23:

    magnis jacturis sibi quorundam animos conciliare,

    Caes. B. C. 3, 29:

    eos ad se magnis jacturis pollicitationibusque perduxerant,

    id. B. G. 6, 12, 1.—
    3.
    A dismissal, turning away:

    clientis,

    Juv. 3, 125.—
    II.
    Trop., loss or diminution:

    concedam hoc ipsum, si vis, etsi magnam jacturam causae fecero,

    Cic. Div. 2, 15, 34:

    dignitatis jacturam facere,

    id. Planc. 2, 6:

    jacturam criminum facere,

    i. e. to omit in the accusation, id. Verr. 2, 1, 12, § 33:

    jacturam honoris et dignitatis facere,

    Caes. B. C. 1, 32:

    temporis,

    Liv. 39, 4:

    parvā jacturā acceptā,

    id. 4, 32:

    nulla Sophocleo veniet jactura cothurno,

    Ov. Am. 1, 15, 15; id. A. A. 2, 253:

    humani generis,

    id. M. 1, 246:

    famae,

    Juv. 6, 91.

    Lewis & Short latin dictionary > jactura

  • 3 mediocris

    mĕdĭō̆cris, e (ō usually; rarely ŏ), adj. [medius], in a middle state between too much and too little, middling, moderate, tolerable, ordinary; sometimes also, not remarkable, indifferent, mediocre.
    I.
    In gen. (class.).
    A.
    Lit., of size, quantity, degree, etc., in material things:

    castellum,

    Sall. J. 92, 5:

    spatium,

    Caes. B. G. 5, 43:

    agmen,

    Hirt. B. G. 8, 9:

    intervallum,

    id. B. Alex. 30.—
    B.
    Of mind, character, ability, acts, achievements, etc.:

    C. L. Memmii fuerunt oratores mediocres,

    Cic. Brut. 36, 136:

    L. Cotta in mediocrium oratorum numero,

    id. ib. 36, 137:

    non mediocres viri, sed maximi et docti,

    id. Rep. 3, 11, 19:

    homines,

    id. de Or. 1, 21, 94:

    vir,

    Just. 1, 4, 4:

    poëta,

    Hor. A. P. 372:

    in mediocribus vel studiis vel officiis,

    Cic. Rep. 1, 3, 4:

    amicitia,

    id. Lael. 6, 10:

    malum,

    id. Tusc. 3, 10, 22:

    artes,

    id. de Or. 1, 2, 6:

    eloquentia,

    id. ib. 1, 29, 133:

    ingenium,

    id. ib. 2, 27, 119:

    excusare... mediocris est animi,

    narrow, small, Caes. B. C. 3, 20:

    ut mediocris jacturae te mergat onus,

    Juv. 13, 7.—
    II.
    Esp.
    A.
    Per litoten, with non (haud, nec), not insignificant, not common or trivial:

    Jugurthae non mediocrem animum pollicitando accendebant,

    i. e. ardent, ambitious, Sall. J. 8, 1:

    non mediocris hominis haec sunt officia,

    Ter. Ad. 5, 9, 9:

    haud mediocris hic, ut ego quidem intellego, vir fuit,

    Cic. Rep. 2, 31, 55: nec mediocre [p. 1124] telum ad res gerendas, id. Lael. 17, 61:

    non mediocrem sibi diligentiam adhibendam intellegebat,

    uncommon, extraordinary, Caes. B. G. 3, 20:

    praemium non mediocre,

    Suet. Vesp. 18:

    non mediocris dissensio,

    Quint. 9, 1, 10 et saep.—
    * B.
    With syllaba, common = anceps:

    syllabarum longarum et brevium et mediocrium junctura,

    Gell. 16, 18, 5.—Hence, adv.: mĕdĭō̆crĭter.
    1.
    Moderately, tolerably, ordinarily, not particularly, not very, not remarkably, not much (class.):

    ordo annalium mediocriter nos retinet,

    Cic. Fam. 5, 12, 5:

    corpus mediocriter aegrum,

    id. Tusc. 3, 10, 22.—
    (β).
    By litotes, with haud, ne, non (cf.:

    supra, mediocris, II. A.): flagitium, et damnum haud mediocriter,

    Plaut. Merc. 2, 1, 13:

    non mediocriter,

    in no moderate degree, Caes. B. G. 1, 39:

    reprehensus est non mediocriter,

    i. e. greatly, exceedingly, very much, Quint. 11, 1, 17; so id. 8, 2, 2; 9; 11, 1, 57 al.—
    (γ).
    Very little:

    ne mediocriter quidem disertus,

    not in the least, Cic. de Or. 1, 20, 91.—
    2.
    With moderation, calmly, tranquilly = modice (rare, and perh. only in Cic.):

    quod mihi non mediocriter ferendum videtur,

    Cic. Verr. 2, 3, 41, § 95.— Comp.:

    hoc vellem mediocrius,

    Cic. Att. 1, 20, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > mediocris

  • 4 pensio

    pensĭo, ōnis, f. [pendo; lit., a weighing, weighing out; hence],
    I.
    A weight (only in Vitr.), Vitr. 10, 16; 10, 8.—
    II.
    Transf., a paying, payment, a term of payment (class.; cf.: stipendium, pretium): pendere poenas solvere significat, ab eo, quod aere gravi cum uterentur Romani, penso eo, non numerato debitum solvebant: unde etiam pensiones dictae, Paul. ex Fest. p. 208 Müll.:

    nihil debetur ei, nisi ex tertiā pensione,

    Cic. Att. 16, 2, 1:

    prima,

    id. Fam. 6, 18, 5:

    altera tributi,

    Plin. 16, 8, 12, § 32. — Transf., sarcastically: etenim ista tua minime avara conjux, nimium debet diu populo Romano tertiam pensionem, i. e. her third marriage (after your death), Cic. Phil. 2, 44, 113.—
    B.
    In partic.
    1.
    A tax, impost (post-class.), Aur. Vict. Caes. 39:

    vectigalium,

    id. Epit. 9.—
    2.
    Rent of a house or land (post-Aug.):

    aedium pensio annua,

    Suet. Ner. 44; Juv. 9, 63; Dig. 33, 7, 18.—
    3.
    Interest of money (post-class.), Lampr. Alex. Sev. 26.—
    4.
    Compensation:

    jacturae,

    Petr. 136, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > pensio

См. также в других словарях:

  • Gut (Subst.) — 1. Alles gut ist eines andern. – Petri, II, 7. 2. Altes Gut hinter rost gem Schloss macht neuen Adel mit blankem Tross. (Böhm.) 3. An eines Gutes Ansprach ist kein Verlust. – Klingen, 48 a, 1; Graf, 441, 332. Wer einen Rechtsanspruch an eine… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»